From 'the Club' in Granada
Door: Valerie
Blijf op de hoogte en volg Valerie
07 November 2014 | Nicaragua, Granada
Afgelopen dinsdag zijn we na een lange reis van ruim 24 uur aangekomen in ons hotel 'El Club' in Granada Nicaraqua. We zijn vanuit Amsterdam gevlogen naar Panama City, van Panama City naar Manaqua waar we vervolgens met een taxi naar Granada zijn gebracht. Op het vliegveld van Managua werden we ontvangen alsof het gehele vliegtuig vol zat met ebola patiënten. Het personeel was tot aan de uitgang van het vliegtuig voorzien van handschoenen, mondkapjes etc. Met een apparaat werden we in onze nek gescand? Alsof we een product bij de supermarkt waren... Lijsten over onze gezondheid volgde en gelukkig
werden we goedgekeurd om het land binnen te gaan. Lange reis, maar allemaal vlekkeloos verlopen! Uitgeteld en samen met ons huisdiertje (krekel?) de eerste nacht prima geslapen in het hotel 'El Club'.
Tot zaterdag verbleven we in Granada. Dus hadden we voldoende tijd om de stad door te struinen! Woensdagochtend waren we al vroeg uit de veren en liepen we om 7:30 uur de stad door. Mijn eerste indruk was gelijk positief. Ik had al veel goede ervaringen gelezen over Granada, maar de realiteit overtreft het echt! Een stad wat aanvoelt als een kleurrijk dorp met zeer vriendelijke en behulpzame mensen met een indianen uiterlijk. Ik vind het mooie mensen om te zien! Prachtige oude gebouwen, paarden met wagens, veel vers fruit en vooral alles nog zo gewoon, puur en onbezorgd. De stijl van de huizen deden mij direct denken aan mijn vakantie in Cuba waar ik de stad Trinidad heb bezocht.
Tijdens het struinen door de straten langs alle historische gebouwen kwamen we langs een basisschool waar we gevraagd hebben of we even binnen mochten kijken. Met open armen werden we ontvangen! We kregen een rondleiding, maakten kennis met allerlei leraren, werden we door de leerlingen toegezongen en vroegen ze of we mee kwamen spelen. Voordat we het wisten hebben we in een klas uitleg gegeven over Nederland en stelde de leerlingen ons vragen. Ze vonden ons enorm interessant want éénmaal toen we weggingen volgde een fotosessie en hingen de kinderen letterlijk aan onze benen.
Super om te zien hoe enthousiast en blij deze kinderen zijn! Als dank hebben we ze een voetbalshirt van het Nederlands elftal gegeven om in de klas op te hangen. We voelden ons verplicht om iets terug te doen maar de mensen hier verwachten dit helemaal niet van je. Iets wat in veel landen wel anders is! Ook hebben we het plaatselijke 'Cruja Roja', oftewel 'Rode Kruis' bezocht waar een meneer ons van alles uitlegde en vertelde dat als je in het ziekenhuis wil bevallen je toestemming van de burgemeester van Granada moet hebben?! Na een flinke stads wandeling beland in een café omdat Richard graag zijn Barca-Ajax wedstrijd wilde zien, helaas met dramatisch afloop. Gelukkig maakte onze mini whirlpool in de tuin van ons hotel het wel weer goed.
Terwijl je de stad doorloopt zie je dat de armoede groot is in Nicaraqua. Alhoelwel de stad enorm schoon is zie je bedelaars en kinderen vanaf zo'n 8 jaar oud op straat zwerven. De kinderen proberen figuurtjes van gevouwen palm bladeren te verkopen en smeken je om een stukje brood. Ik kan hier heel slecht tegen maar de overheid doet niks aan dit enorm grote probleem! Gelukkig heb ik altijd snoepjes bij me...! Na Haïti is Nicaraqua namelijk het armste land van Midden-Amerika, maar de mensen stralen ondanks dat wel geluk en tevredenheid uit. Op straat hangt een vriendelijke sfeer en voel ik mij totaal niet onveilig.
Woensdag op donderdag nacht weinig geslapen mede door het tijdverschil en het feit dat het hier s'avonds vroeg donker is en s'ochtends vroeg licht, maar hoofdzakelijk door het feit dat we bezoek hadden....
1:00 uur --> Ik liep naar de wc, zie een groot zwart ding achter de wc-pot zitten....ik terug naar de slaapkamer, tikkeltje histerisch!
IK: 'Hoefie! Er zit een beest achter de wc! HOEFIE: 'Ah nee joh Val, ga slapen!
IK: 'Echt, check onder de deur zie je hem.
HOEFIE: Na wat moeite gaat Hoef dan toch kijken. 'Wat is dat?'
IK: 'Ik ga de beveiliging halen!'
Ik loop naar buiten en zoek de bewaker. Tref hem slapend aan op een bank.
IK: 'Hoef, hij slaapt!'
HOEF: 'Waar ligt hij dan?'
IK: 'Links naast je op de bank (fluisterend)'
Hoef draait zich om en de bewaker zat rechtop alsof hij zojuist een hartaanval heeft gehad.
HOEF: 'Wil je ons komen helpen want we hebben echt een probleem. Ik weet het niet maar we hebben een zwart beest in onze badkamer. De bewaker lachte en nam zijn bezem en stoffer/blik mee. Je raadt het natuurlijk al, geen beest meer te bekennen.....en toen moesten we natuurlijk weer gaan slapen. Ik stond op scherp want toen het licht uit ging hoorde ik geluiden en gefladder? Na veel moeite toch in slaap gevallen maar dit was van korte duur!
3:00 --> Ik schrik! Sta rechtop op het bed met mijn ene slipper aan en de andere in mijn hand!
IK: Licht aan en ik roep 'Hoef daar is hij, op de grond! Deze gaan we nu verwijderen!'
HOEF: 'Ik gooi de deur open' en dat ding begint gelijk te vliegen. Het blijkt een vleermuis te zijn! Met de stoffer en blik lukt het ons om de vleermuis naar buiten te laten vliegen. Eindelijk opgelost....maar slapen ging hem mede door het nog niet gewend zijn aan het tijdverschil van -7 uur niet meer worden!
Vanwege weinig slaap, begon de donderdag dus wel heel vroeg!
Met de lokale bus (oude schoolbus) zijn we een dagje naar het stadje Masaya incl. vulkaan gegaan. Er gaan genoeg georganiseerde tourtjes vanuit Granada naar Masaya maar in mijn Lonely Planet staat dat je dit ook prima zelf kan doen voor weinig geld! Dus rugzakje op, lonely planet in mijn hand, genoeg water en wat fruit en klaar voor het avontuur. Stap 1 was eerst om de bus te vinden maar de lokalen helpen je enorm graag. Masaya ligt ongeveer een uurtje rijden hier vandaan. Een retourtje kost je slechts 18 Cordoba (€0,55) per persoon en de ervaring om gezellig tussen de lokale inwoners te reizen, ik geniet er stilletjes van al moet je wel tegen chaos en drukte kunnen. De bus vertrekt wanneer deze vol zit en stopt overal onderweg om mensen langs de weg af te zetten of op te pikken. Allemaal geen onzin met busstations dus het is altijd de vraag hoelang de bustrip gaat duren. Onze eerste stop was op de Mercado Municipal in Masaya waar alle bussen bij elkaar verzamelen in echt enorme chaos. De lokale markt bestaat uit een groot plein van zand waar allemaal houten hutjes staan en groente en fruit wordt verkocht. Ik was van plan 6 limoenen te kopen maar dat bleken er 25 te worden voor €0,30, voor onze begrippen spot goedkoop. Stap 2 was tussen de tientallen bussen de bus naar de vulkaan te vinden. Na wat rond vragen hadden we die zo gevonden. De Masaya vulkaan is een slapende vulkaan. De meest recente uitbarsting was in 2001. Samen met een gids zijn we naar boven gegaan waar we de krater in konden kijken. Volgens onze gids bubbelt er altijd lava op de bodem. We konden dit niet zien, maar de grote rookpluimen, mist en gassen die uit de krater kwamen zeiden mij genoeg. Vervolgens een wandeling gemaakt rondom, om uitzicht te hebben op zowel de krater als het naastgelegen meer. S'middags doorgebracht in Masaya zelf waar we op de 'Mercado Artesanias' de eerste souvenirs hebben ingeslagen. Indrukwekkende dag! De drukte, chaos, honderen Nicaraguanen om je heen die manden op hun hoofd dragen met allerlei etenswaren. Drinken wordt vanuit flesjes overgeschonken in doorzichtige plastic zakjes die vervolgens worden dichtgeknoopt met een rietje erin. Het geschreeuw 'Masaya, Masaya, Masaya' 'Granada, Granada, Granada' wat alle buschauffeurs door elkaar heen schreeuwen om de plaats waar de bus heen gaat te vermelden. We zijn over de hele dag maar 2 andere toeristen tegen gekomen! S'avonds op een terras in Grenada gegeten en uitgeteld naar bed.
Vandaag zijn we met Leo-tours naar de kleine eilandjes van Las Isletas geweest die zich in Lago de Nicaragua bevinden. Las Isletas is een miniatuur archipel van 365 hele kleine eilandjes waar mensen in grote en kleine huisjes wonen. Op de boot hadden we naast de leuke kleine eilandjes prachtig uitzicht op de niet meer actieve Mombacho vulkaan. Tijdens de tour bij een familie wezen eten waar onze kokosnoot en vers fruit voor de lunch werd klaargemaakt. Na een bezoek aan Monkey Island en een frisse duik zijn we terug naar de stad gegaan om lekker door de stad te fietsen. We hebben zelfs een tour met een paardenkoets gedaan (ja, dat lees je goed Jazz). Sommige dingen moet je gewoon doen omdat je op plaatsen waarschijnlijk maar 1x in je leven komt en dit toch wel kenmerkend voor de stad is. Vanmiddag onze reis en verblijf voor morgen voorbereid omdat we Granada zullen gaan verlaten. Op advies van Leo hebben we vanavond langs de weg 'fritatas' gegeten en zijn we naar een folklore muziek voorstelling geweest.
We zijn hier nu 3 dagen, maar zoals je hebt gelezen voelt het als 3 weken. Wat een positieve indrukken van de stad Granada en de stadjes erom heen. Ik ben een antibioticakuurtje, een fles hoestdrank en neusspray rijker ivm een keelontsteking, flinke hoestbuien en s'nachts lichte koorts. Ik had hier op Aruba al last van, maar het leek redelijk weg te zijn toen ik weer in NL was. Helaas, het is dus weer terug maar lijkt het nu met de antibiotica de goede kant op te gaan. Fingers crossed! Ik laat mij namelijk niet zo makkelijk uit het veld slaan ;)
Morgen reizen we per bus en boot door naar een eiland dat Isla Ometepe (vertaling 2 vulkanen) heet. We zullen hier 2 nachten verblijven waarnaar we doorreizen naar San Juan del Sur. Gelukkig nog een aantal dagen Nicaragua in het vooruitzicht want dit land staat nu al bovenaan mijn lijstje!
Groetjes!
werden we goedgekeurd om het land binnen te gaan. Lange reis, maar allemaal vlekkeloos verlopen! Uitgeteld en samen met ons huisdiertje (krekel?) de eerste nacht prima geslapen in het hotel 'El Club'.
Tot zaterdag verbleven we in Granada. Dus hadden we voldoende tijd om de stad door te struinen! Woensdagochtend waren we al vroeg uit de veren en liepen we om 7:30 uur de stad door. Mijn eerste indruk was gelijk positief. Ik had al veel goede ervaringen gelezen over Granada, maar de realiteit overtreft het echt! Een stad wat aanvoelt als een kleurrijk dorp met zeer vriendelijke en behulpzame mensen met een indianen uiterlijk. Ik vind het mooie mensen om te zien! Prachtige oude gebouwen, paarden met wagens, veel vers fruit en vooral alles nog zo gewoon, puur en onbezorgd. De stijl van de huizen deden mij direct denken aan mijn vakantie in Cuba waar ik de stad Trinidad heb bezocht.
Tijdens het struinen door de straten langs alle historische gebouwen kwamen we langs een basisschool waar we gevraagd hebben of we even binnen mochten kijken. Met open armen werden we ontvangen! We kregen een rondleiding, maakten kennis met allerlei leraren, werden we door de leerlingen toegezongen en vroegen ze of we mee kwamen spelen. Voordat we het wisten hebben we in een klas uitleg gegeven over Nederland en stelde de leerlingen ons vragen. Ze vonden ons enorm interessant want éénmaal toen we weggingen volgde een fotosessie en hingen de kinderen letterlijk aan onze benen.
Super om te zien hoe enthousiast en blij deze kinderen zijn! Als dank hebben we ze een voetbalshirt van het Nederlands elftal gegeven om in de klas op te hangen. We voelden ons verplicht om iets terug te doen maar de mensen hier verwachten dit helemaal niet van je. Iets wat in veel landen wel anders is! Ook hebben we het plaatselijke 'Cruja Roja', oftewel 'Rode Kruis' bezocht waar een meneer ons van alles uitlegde en vertelde dat als je in het ziekenhuis wil bevallen je toestemming van de burgemeester van Granada moet hebben?! Na een flinke stads wandeling beland in een café omdat Richard graag zijn Barca-Ajax wedstrijd wilde zien, helaas met dramatisch afloop. Gelukkig maakte onze mini whirlpool in de tuin van ons hotel het wel weer goed.
Terwijl je de stad doorloopt zie je dat de armoede groot is in Nicaraqua. Alhoelwel de stad enorm schoon is zie je bedelaars en kinderen vanaf zo'n 8 jaar oud op straat zwerven. De kinderen proberen figuurtjes van gevouwen palm bladeren te verkopen en smeken je om een stukje brood. Ik kan hier heel slecht tegen maar de overheid doet niks aan dit enorm grote probleem! Gelukkig heb ik altijd snoepjes bij me...! Na Haïti is Nicaraqua namelijk het armste land van Midden-Amerika, maar de mensen stralen ondanks dat wel geluk en tevredenheid uit. Op straat hangt een vriendelijke sfeer en voel ik mij totaal niet onveilig.
Woensdag op donderdag nacht weinig geslapen mede door het tijdverschil en het feit dat het hier s'avonds vroeg donker is en s'ochtends vroeg licht, maar hoofdzakelijk door het feit dat we bezoek hadden....
1:00 uur --> Ik liep naar de wc, zie een groot zwart ding achter de wc-pot zitten....ik terug naar de slaapkamer, tikkeltje histerisch!
IK: 'Hoefie! Er zit een beest achter de wc! HOEFIE: 'Ah nee joh Val, ga slapen!
IK: 'Echt, check onder de deur zie je hem.
HOEFIE: Na wat moeite gaat Hoef dan toch kijken. 'Wat is dat?'
IK: 'Ik ga de beveiliging halen!'
Ik loop naar buiten en zoek de bewaker. Tref hem slapend aan op een bank.
IK: 'Hoef, hij slaapt!'
HOEF: 'Waar ligt hij dan?'
IK: 'Links naast je op de bank (fluisterend)'
Hoef draait zich om en de bewaker zat rechtop alsof hij zojuist een hartaanval heeft gehad.
HOEF: 'Wil je ons komen helpen want we hebben echt een probleem. Ik weet het niet maar we hebben een zwart beest in onze badkamer. De bewaker lachte en nam zijn bezem en stoffer/blik mee. Je raadt het natuurlijk al, geen beest meer te bekennen.....en toen moesten we natuurlijk weer gaan slapen. Ik stond op scherp want toen het licht uit ging hoorde ik geluiden en gefladder? Na veel moeite toch in slaap gevallen maar dit was van korte duur!
3:00 --> Ik schrik! Sta rechtop op het bed met mijn ene slipper aan en de andere in mijn hand!
IK: Licht aan en ik roep 'Hoef daar is hij, op de grond! Deze gaan we nu verwijderen!'
HOEF: 'Ik gooi de deur open' en dat ding begint gelijk te vliegen. Het blijkt een vleermuis te zijn! Met de stoffer en blik lukt het ons om de vleermuis naar buiten te laten vliegen. Eindelijk opgelost....maar slapen ging hem mede door het nog niet gewend zijn aan het tijdverschil van -7 uur niet meer worden!
Vanwege weinig slaap, begon de donderdag dus wel heel vroeg!
Met de lokale bus (oude schoolbus) zijn we een dagje naar het stadje Masaya incl. vulkaan gegaan. Er gaan genoeg georganiseerde tourtjes vanuit Granada naar Masaya maar in mijn Lonely Planet staat dat je dit ook prima zelf kan doen voor weinig geld! Dus rugzakje op, lonely planet in mijn hand, genoeg water en wat fruit en klaar voor het avontuur. Stap 1 was eerst om de bus te vinden maar de lokalen helpen je enorm graag. Masaya ligt ongeveer een uurtje rijden hier vandaan. Een retourtje kost je slechts 18 Cordoba (€0,55) per persoon en de ervaring om gezellig tussen de lokale inwoners te reizen, ik geniet er stilletjes van al moet je wel tegen chaos en drukte kunnen. De bus vertrekt wanneer deze vol zit en stopt overal onderweg om mensen langs de weg af te zetten of op te pikken. Allemaal geen onzin met busstations dus het is altijd de vraag hoelang de bustrip gaat duren. Onze eerste stop was op de Mercado Municipal in Masaya waar alle bussen bij elkaar verzamelen in echt enorme chaos. De lokale markt bestaat uit een groot plein van zand waar allemaal houten hutjes staan en groente en fruit wordt verkocht. Ik was van plan 6 limoenen te kopen maar dat bleken er 25 te worden voor €0,30, voor onze begrippen spot goedkoop. Stap 2 was tussen de tientallen bussen de bus naar de vulkaan te vinden. Na wat rond vragen hadden we die zo gevonden. De Masaya vulkaan is een slapende vulkaan. De meest recente uitbarsting was in 2001. Samen met een gids zijn we naar boven gegaan waar we de krater in konden kijken. Volgens onze gids bubbelt er altijd lava op de bodem. We konden dit niet zien, maar de grote rookpluimen, mist en gassen die uit de krater kwamen zeiden mij genoeg. Vervolgens een wandeling gemaakt rondom, om uitzicht te hebben op zowel de krater als het naastgelegen meer. S'middags doorgebracht in Masaya zelf waar we op de 'Mercado Artesanias' de eerste souvenirs hebben ingeslagen. Indrukwekkende dag! De drukte, chaos, honderen Nicaraguanen om je heen die manden op hun hoofd dragen met allerlei etenswaren. Drinken wordt vanuit flesjes overgeschonken in doorzichtige plastic zakjes die vervolgens worden dichtgeknoopt met een rietje erin. Het geschreeuw 'Masaya, Masaya, Masaya' 'Granada, Granada, Granada' wat alle buschauffeurs door elkaar heen schreeuwen om de plaats waar de bus heen gaat te vermelden. We zijn over de hele dag maar 2 andere toeristen tegen gekomen! S'avonds op een terras in Grenada gegeten en uitgeteld naar bed.
Vandaag zijn we met Leo-tours naar de kleine eilandjes van Las Isletas geweest die zich in Lago de Nicaragua bevinden. Las Isletas is een miniatuur archipel van 365 hele kleine eilandjes waar mensen in grote en kleine huisjes wonen. Op de boot hadden we naast de leuke kleine eilandjes prachtig uitzicht op de niet meer actieve Mombacho vulkaan. Tijdens de tour bij een familie wezen eten waar onze kokosnoot en vers fruit voor de lunch werd klaargemaakt. Na een bezoek aan Monkey Island en een frisse duik zijn we terug naar de stad gegaan om lekker door de stad te fietsen. We hebben zelfs een tour met een paardenkoets gedaan (ja, dat lees je goed Jazz). Sommige dingen moet je gewoon doen omdat je op plaatsen waarschijnlijk maar 1x in je leven komt en dit toch wel kenmerkend voor de stad is. Vanmiddag onze reis en verblijf voor morgen voorbereid omdat we Granada zullen gaan verlaten. Op advies van Leo hebben we vanavond langs de weg 'fritatas' gegeten en zijn we naar een folklore muziek voorstelling geweest.
We zijn hier nu 3 dagen, maar zoals je hebt gelezen voelt het als 3 weken. Wat een positieve indrukken van de stad Granada en de stadjes erom heen. Ik ben een antibioticakuurtje, een fles hoestdrank en neusspray rijker ivm een keelontsteking, flinke hoestbuien en s'nachts lichte koorts. Ik had hier op Aruba al last van, maar het leek redelijk weg te zijn toen ik weer in NL was. Helaas, het is dus weer terug maar lijkt het nu met de antibiotica de goede kant op te gaan. Fingers crossed! Ik laat mij namelijk niet zo makkelijk uit het veld slaan ;)
Morgen reizen we per bus en boot door naar een eiland dat Isla Ometepe (vertaling 2 vulkanen) heet. We zullen hier 2 nachten verblijven waarnaar we doorreizen naar San Juan del Sur. Gelukkig nog een aantal dagen Nicaragua in het vooruitzicht want dit land staat nu al bovenaan mijn lijstje!
Groetjes!
-
08 November 2014 - 06:01
Hilde Colina:
Hoi Schat,
Ben heel blij om over je reis te lezen ik zat net aan jouw te denken. Maar gelukkig kreeg ik dit mailje met nieuws. Geniet van je vakantie en avontuur.
say safe Lov You
Hilde -
08 November 2014 - 07:55
Pap:
Wat een heerlijk verhaal. Geweldig om te lezen hoe je geniet van deze mooie ervaringen! En ook heel fijn dat je deze met ons deelt, zodat wij ook mee kunnen genieten! Duimen dat het goed gaat met je keel! Geniet lekker verder. Wij genieten lekker van het zingen dit weekeinde!
XXXX -
08 November 2014 - 08:00
Brenda:
Wat fantastisch om te lezen. Geniet lekker en kijk al uit naar het volgende verslag.
X Brenda -
08 November 2014 - 08:27
Monique:
ha schat , leuk verhaal en wat klinkt het allemaal mooi en avontuurlijk, ik wist het al van dat enge best omdat ik je moest appen (in de nacht) maar dat het een vleermuis/hond was had ik ook even niet bedacht gatver . succes verder jullie beide en ik kijk al naar het vlg verhaal uit xx mo -
08 November 2014 - 09:07
Ellis:
Hé vallie! !!
Wat fijn dit allemaal te lezen. Wat een avontuur is het nu al! Hopelijk knap je gauw op meis!
Ben benieuwd naar de rest van de verhalen en de foto 's.
Blijf je volgen!
Xxx
Ellis -
08 November 2014 - 09:55
Monique :
Wat een ervaringen nu al zeg! Geweldig! Geniet van jullie mooie reis!
Ik kijk nu alweer uit naar het volgende verslag, erg leuk om te lezen!
Groetjes! -
08 November 2014 - 09:55
Remco:
we krijgen gelijk zin, leuk verhaal.
Krijgen we ook nog wat sfeerfototjes te zien volgende keer.
Plaatjes kijken is ook leuk.
Doei uit een zonnig Zeewolde
Zaterdag 9.50 uur
Veel plezier hè -
08 November 2014 - 10:08
Jan En Ineke:
Hoi Val en Rich, prachtig verhaal, mooie avonturen met een uitstekende zeer beeldende stijl geschreven, -
08 November 2014 - 10:24
Nicole Raven:
Genoten van je verhaal,maak mij zo een voorstelling van Nicaragua! Ben ook heel benieuwd naar jullie foto's en kijk al uit naar de volgende avonturen...Veel liefs!
-
08 November 2014 - 10:50
Mam:
Wat een mooie belevenis en avontuurlijk verslag.toen ik je verslag las,voelde ik net als ik ook daar was leuk en mooi geschreven meid! Ik wens jullie een goede reis. Knuffel voor jullie.
-
08 November 2014 - 12:32
Danielle:
Hey Val leuk om zo mee te lezen! mocht je nog naar guatamala gaan, mijn zusje heeft daar een hostel. geniet van je vakantie xxx -
08 November 2014 - 13:24
Jasmine:
Klinkt goed jongens, al lekker veel gedaan in de eerste week. And yayyy Vallie ❤horses!
-
08 November 2014 - 13:27
Suzanne:
Gaaffff val... Leuk om je verslag te lezen. Geniet ervan. -
08 November 2014 - 13:34
José:
hey Val!
Leuk zo mee te beleven! En haha ik zie je voor
me hoor midden in de nacht met een eng beest!;)
Hopelijk knap je snel op, geniet!! en ik blijf je volgen hoor!!
Liefs José -
08 November 2014 - 16:02
Margie Smits- De Cuba:
Hoi Valli en Hoef,
Wat een heerlijk, kleurrijk verslag! Heb het met plezier gelezen.
Hilarisch, jullie avontuur met de vleermuis -
08 November 2014 - 18:04
Karin :
Hoi lieverd, wat heerlijk om ze te kunnen genieten van al het nieuwe om je heen. Een ervaring die je niet zo snel vergeet. Leuk om lezen wat je doet en mee maakt. Dikke pakkerd Karin -
08 November 2014 - 19:44
Stella:
Wow Valerie, misschien is schrijfster ook nog iets voor je! Geweldig om te lezen, alsof ik door jouw ogen mee kan kijken! Ik hoop dat je kuur AB snel werkt. Geniet nog heel veel verder van je reis. -
09 November 2014 - 01:41
Nadi...:
Ha die Hoef en Vallie!
Wat een belevenissen, krijg er zin van het zelf te gaan zien!
You go girl --> paardjes -
09 November 2014 - 01:42
Nadi..:
De helft van m'n bericht kwam maar door.. Zo gek..
Anyhow, geniet van de volgende bestemming, en kijk uit naar je volgend verhaal!!
Liefs Nadi.. -
09 November 2014 - 07:40
Gin:
Hi Vallie!!!! Mijn god wat een verhaal.. Fantastisch maar waar haal je nog de tijd vandaan haha!!! Beloofd een mooie vakantie te worden! Geniet beide uiteraard.. En ben al benieuwd naar t volgende verslag! Kus -
09 November 2014 - 13:41
Jan En Reino:
Beeldend geschreven verhaal. Fijn om te lezen. Veel reisplezier -
11 November 2014 - 06:31
Joooo:
Wat een mooi verhaal! Geniet er van en beterschap met je keel Val! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
