The end of this wonderful trip!
Door: Valerie
Blijf op de hoogte en volg Valerie
19 Oktober 2015 | Nederland, Amersfoort
*** TRAVELING ALONE IS THE SINGLE BEST GIFT YOU CAN GIVE TO YOURSELF!***
En ik ben dankbaar dat ik deze bijzondere ervaring aan mijzelf cadeau heb mogen geven!
Ik heb hier weinig woorden voor! De onbeschrijfelijke veelzijdige natuur, vriendelijke lokale mensen, kleurrijke cultuur, mysterieuze geschiedenis, magische zonsop- en zonsondergangen, aardbevingen, veel interessante gesprekken, ruim 4000 km afgelegd in bussen. Het is echt teveel om op te noemen! Ook ik ben wel eens sprakeloos!
Ik heb waanzinnig mooie foto’s. Foto’s met prachtige herinneringen. Herinneringen die eigenlijk ook weer niet overeen komen met de realiteit. Als ik naar de foto’s kijk geloof ik zelf niet dat ik daar heb gestaan en dat allemaal door mijn eigen bruine ogen gezien heb. En dan voor mij de moeilijkste vraag om te beantwoorden! Wat was de mooiste plek? Peru, Chili en Bolivia! Alle drie de landen, ik kan echt niet kiezen!
Ik denk dat ik in mijn gehele 28 levensjaren nog nooit zoveel verschillende dingen gezien heb dan dat ik nu in deze 5 weken gezien heb. Nu ik terug ben voelt het alsof ik deze reis gedroomd heb. Het contrast is groot, maar het leven thuis ook gelijk weer zo normaal.
Dagelijks krijg ik de vraag of ik mij weleens eenzaam of alleen heb gevoeld? Hier het antwoord!
‘Stephanie from Chicago, Bonnie from Canada, Lukas from Germany, Hannes from Germany, Vivian from the Netherlands, Kerry from Zimbabwe, Rachel from the UK, Andy from the UK, Bruno from Spain, Seth & Lise from Canada, Sara from France, Elsa from France, Clare from the UK, Laura from the UK, Fatima from Brasil, Jenny from Australia, Marcus from Sweden, Johan from Sweden, Borje from Norway, Sylvia from Sweden, Angel from Los Angeles, Jenna from Los Angeles & Danielle from Los Angeles. It was such a blast to travel together with you!’
Nee dus, ik ben in de 5 weken wel 1 hele dag alleen geweest. En ik was nooit alleen in een hostel! Gekker nog, de eerste dagen alleen thuis voelde ik mij eerder eenzaam. Ik miste mijn soms hele bijzondere, slaapgenoten op de slaapkamer, de gezellige simpele hostel ontbijtjes en de bizar interessante gesprekken ‘s avonds in de bar tot in de late uurtjes met mensen die ik soms nog maar net een paar minuten kende maar waar ik bijzonder genoeg gelijk zoveel mee deelde.
Voor mij was de moeilijkste stap het boeken van het ticket is geweest. Het definitief boeken van het ticket. Avondjes heb ik zitten staren naar het beeldscherm van mijn laptop met de ‘twijfel’ om op de knop te drukken om deze stap definitief te zetten. Eenmaal geboekt was deze 'stress' totaal weg en begonnen de leuke voorbereidingen van deze reis. Een bijzondere reis waar ik geen seconde spijt van heb en eerlijk gezegd na 5 weken die door alle indrukken voelde als 5 maanden nog lang niet klaar mee was.
Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van mijn reisverslagen. Reisverslagen waar ik nu super blij mee ben dat ik ze geschreven heb aangezien de indrukken groot waren. Daarnaast wil ik ook veel van jullie bedanken voor jullie positieve steun, de aanmoediging dat ik mijn gevoel moest volgen en ervan overtuigd waren dat het mij zou lukken om deze reis alleen te gaan maken! En ja, ik ben stiekem ook best wel trots op mijzelf dat het mij allemaal gelukt is! Het geeft mij het gevoel dat ik de hele wereld aan kan haha!
Mijn plan is om zo snel mogelijk een foto avondje te organisteren en uiteraard zijn jullie als mijn grootste fans van harte uitgenodigd!
Ik sluit af met de woorden: Freedom, Happiness, Explore and Live!
Een jaartje baby's vangen en dan next year Colombia?! :p
Liefs,
Valerie
En ik ben dankbaar dat ik deze bijzondere ervaring aan mijzelf cadeau heb mogen geven!
Ik heb hier weinig woorden voor! De onbeschrijfelijke veelzijdige natuur, vriendelijke lokale mensen, kleurrijke cultuur, mysterieuze geschiedenis, magische zonsop- en zonsondergangen, aardbevingen, veel interessante gesprekken, ruim 4000 km afgelegd in bussen. Het is echt teveel om op te noemen! Ook ik ben wel eens sprakeloos!
Ik heb waanzinnig mooie foto’s. Foto’s met prachtige herinneringen. Herinneringen die eigenlijk ook weer niet overeen komen met de realiteit. Als ik naar de foto’s kijk geloof ik zelf niet dat ik daar heb gestaan en dat allemaal door mijn eigen bruine ogen gezien heb. En dan voor mij de moeilijkste vraag om te beantwoorden! Wat was de mooiste plek? Peru, Chili en Bolivia! Alle drie de landen, ik kan echt niet kiezen!
Ik denk dat ik in mijn gehele 28 levensjaren nog nooit zoveel verschillende dingen gezien heb dan dat ik nu in deze 5 weken gezien heb. Nu ik terug ben voelt het alsof ik deze reis gedroomd heb. Het contrast is groot, maar het leven thuis ook gelijk weer zo normaal.
Dagelijks krijg ik de vraag of ik mij weleens eenzaam of alleen heb gevoeld? Hier het antwoord!
‘Stephanie from Chicago, Bonnie from Canada, Lukas from Germany, Hannes from Germany, Vivian from the Netherlands, Kerry from Zimbabwe, Rachel from the UK, Andy from the UK, Bruno from Spain, Seth & Lise from Canada, Sara from France, Elsa from France, Clare from the UK, Laura from the UK, Fatima from Brasil, Jenny from Australia, Marcus from Sweden, Johan from Sweden, Borje from Norway, Sylvia from Sweden, Angel from Los Angeles, Jenna from Los Angeles & Danielle from Los Angeles. It was such a blast to travel together with you!’
Nee dus, ik ben in de 5 weken wel 1 hele dag alleen geweest. En ik was nooit alleen in een hostel! Gekker nog, de eerste dagen alleen thuis voelde ik mij eerder eenzaam. Ik miste mijn soms hele bijzondere, slaapgenoten op de slaapkamer, de gezellige simpele hostel ontbijtjes en de bizar interessante gesprekken ‘s avonds in de bar tot in de late uurtjes met mensen die ik soms nog maar net een paar minuten kende maar waar ik bijzonder genoeg gelijk zoveel mee deelde.
Voor mij was de moeilijkste stap het boeken van het ticket is geweest. Het definitief boeken van het ticket. Avondjes heb ik zitten staren naar het beeldscherm van mijn laptop met de ‘twijfel’ om op de knop te drukken om deze stap definitief te zetten. Eenmaal geboekt was deze 'stress' totaal weg en begonnen de leuke voorbereidingen van deze reis. Een bijzondere reis waar ik geen seconde spijt van heb en eerlijk gezegd na 5 weken die door alle indrukken voelde als 5 maanden nog lang niet klaar mee was.
Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van mijn reisverslagen. Reisverslagen waar ik nu super blij mee ben dat ik ze geschreven heb aangezien de indrukken groot waren. Daarnaast wil ik ook veel van jullie bedanken voor jullie positieve steun, de aanmoediging dat ik mijn gevoel moest volgen en ervan overtuigd waren dat het mij zou lukken om deze reis alleen te gaan maken! En ja, ik ben stiekem ook best wel trots op mijzelf dat het mij allemaal gelukt is! Het geeft mij het gevoel dat ik de hele wereld aan kan haha!
Mijn plan is om zo snel mogelijk een foto avondje te organisteren en uiteraard zijn jullie als mijn grootste fans van harte uitgenodigd!
Ik sluit af met de woorden: Freedom, Happiness, Explore and Live!
Een jaartje baby's vangen en dan next year Colombia?! :p
Liefs,
Valerie
-
19 Oktober 2015 - 21:09
Borje:
Im happy that i met you during my trip...lot of love from sweden -
19 Oktober 2015 - 22:27
Pauline:
Zo leuk om te lezen! En natuurlijk ga je volgend jaar weer een reis maken!! Verheug je er alvast maar op!
Voor de foto avond mag je me uitnodigen!!!! -
20 Oktober 2015 - 03:44
Hilde Colina:
Hoi Val, bedankt voor het delen van je avonturen gedurende je onvergeetelijke vakantie en de mooie foto's ik hoop nog een paar te mogen zien. Liefs Hilde -
20 Oktober 2015 - 10:37
Yvonne:
Om volgend jaar op die knop te drukken voor een ticket naar Colombia zal je nu vast veel makkelijker afgaan! En die reis ga ik ook weer volgen. Nog ff sparen waarschijnlijk.... Maar met dat doel voor ogen gaat het vast lukken!
Liefs Yvonne -
20 Oktober 2015 - 14:47
REINO:
Hallo Valerie. Jammer voor ons dat je weer thuis bent. Missen we die spannende
verhalen. Jij bent trots op je zelf, maar we zijn beretrots op jou.
Veel plezier op je wewrk en spaar ze. -
23 Oktober 2015 - 17:52
Petra:
Ook ik ben trots op je.... moet eerlijk bekennen dat ik deze reis toch een beetje met angst en beven tegemoet zag maar jouw verhalen van al die belevingen zijn goud waard!
Dus lief kind van me, ik ben altijd al trots geweest op je maar nu nog meer!
Dikke knuf van mij xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
