Reisverslag 13 @ Kathmandu

5:00 uur zit ik in de bus richting de hoofdstad Kathmandu. Ja, dat lees je goed...! Vanwege het festival is het druk op de wegen dus is het verstandig om vroeg te vertrekken om enigszins de files te vermijden. Vanuit deze kant van het land is er namelijk maar 1 weg naar Kathmandu en veel mensen gaan hun families opzoeken. De eerste uur hobbelen we over een onverharde weg waar de buschauffeur tussendoor een stop moet maken omdat er een berg zand met stenen op de weg ligt. Nadat hij met zijn handen de berg wat lager heeft gemaakt kunnen we er met de bus overheen. Samen met bussen volgepropt met mensen en veel te zwaarbeladen Tata trucks die bijna de berg niet opkomen rijden we de slingerende Prithvi Highway richting Kathmandu. Overal getoeter en scooters en motoren die zich er ook tussendoor manoeuvreren. We rijden zo nu en dan meer rechts dan links om de trucks in te halen of omdat de linker weghelft geen asfalt meer bevat. Soms past het allemaal maar net als we met 3 voertuigen naast elkaar rijden op een eenbaansweg, en soms past het ook niet en moeten we flink remmen als we een inhaalpoging doen maar er een Tata roadking in tegengestelde richting aan komt rijden. Gekkenwerk, maar veel ongelukken heb ik op een gekantelde vrachtwagen na nog niet gezien. Ik zie ook geiten achterin een pick-up of gewoon staand op het dak van een busje balanceren terwijl deze rijdt. Onderweg zie ik het dagelijkse leven langzaam op gang komen. Kindjes die hun tanden staan te poetsen langs de rivier, vrouwen die gehurkt kleding zitten te wassen bij de waterpomp, een kind aan de tiet, mannen die langs de weg hun voertuigen staan te repareren, winkeltjes die opengaan, her en der worden er nog wat huizen geverfd en worden er vlaggetjes opgehangen vanwege het festival. In een dorpje worden we aangehouden door de verkeerspolitie. Ik denk uiteraard dat we een controle krijgen maar hij blijkt ons een fijn festival te wensen. Bij het tankstation zit er naast de bus een jongetje op een autoband. Als hij doorheeft dat ik hem zie beginnen we aan het spelletje wie de gekste bekken kan trekken...hihi! De wc sla ik over op deze locatie want die is by far de meest ranzige die ik in heel mijn leven gezien heb. Met een volle tank gaan we verder. Voor mij zijn het bergen, voor de Nepalezen heuvels omdat er geen sneeuw op ligt, komen onderweg weer in het zicht. Het laatste deel van de busreis is het even flink klimmen omdat Kathmandu veel hoger ligt. Begin van de middag kom ik met een zeer volle blaas weer aan in ‘Dustmandu’ oftewel het stoffige Kathmandu waar ik verblijf in hetzelfde hotel als waar ik gestart ben. In de middag scharrel ik wat rond door de straten van de wijk Thamel en op de lokale markt in de oude Chinese wijk waar het waanzinnig druk is met mensen, motoren en scooters. Je kan er echt bijna niet lopen. Eén ding weet ik ondertussen zeker...je wilt geen elektricien zijn in Kathmandu!