Reisverslag 11 @ Nawalparasi

Helaas verlaat ik vandaag Pokhara zonder te paragliden. De weersomstandigheden waren net niet goed genoeg en dat had met name te maken dat er weinig uitzicht was op de bergen wat paragliden daar juist spectaculair maakt. Vandaag reis ik per bus (6 uren) af naar het dorpje Barauli waar ik 2 nachtjes in een Community Homestay bij de Tharu bevolking verblijf. Barauli ligt vlakbij het Chitwan National Park. Best wel weer even lekker een busreis want ik had qua reisverslagen wat achterstand opgelopen en er is onderweg genoeg te zien. Onderweg komen de besneeuwde toppen van het Annapurna gebergte nog meerdere keren goed in het zicht.

Begin van de middag kom ik in Barauli aan en het is hier benauwd en vochtig. Het landschap in deze buurt is vlak, droog en wat jungle-achtig. Bij aankomst staat een groep vrouwen ons op te wachten en krijg ik een mooie bloemenketting om en een rode veeg op mijn voorhoofd. Barauli is een klein agrarisch dorp wat bestaat uit modder ommuurde huisjes. De sfeer hier doet mij denken aan de Zuid-Amerikaanse indianen. Samen met een lokale gids ga ik einde van de middag mee met een fietstocht door de omgeving. Onderweg komen uit alle hoeken en gaten enthousiaste zwaaiende kindjes tevoorschijn die ‘bye bye’ roepen. We eindigen de fietstocht aan de oever van de Narayani rivier waar aan de andere kant van de bergen India ligt. De gids verteld dat de heilige Narayani rivier uitmondt in de Indiaanse Ghanges. Ook aan deze oever zijn meerdere crematie plekken te zien. Er liggen op het strand stukken afgebrand hout, meerdere kledingstukken en bloemen. We drinken een kopje massala thee en lopen rond terwijl de zon langzaam onder gaat. Blijft gek om “gewoon” een kopje thee te drinken op een plek waar mensen eerder gecremeerd zijn. Voor het diner met Dal Bhat wordt er een culturele dans gepresenteerd en volgt er een korte presentatie over de dieren die in het park leven. Ook dit is Nepal, morgen safari!