Holy suffering Cow
Door: Valerie
Blijf op de hoogte en volg Valerie
15 Juli 2006 | Australië, Valley Heights
Hier ons eerste berichtje uit “Down Under”Australië.
Holy suffering cow is een uitspraak van Lex als hij weer eens iets doms (in zijn ogen dan) heeft gehoord……
Woensdag 12 juli:
Nadat we het vorige bericht schreven zijn we snel met een Shuttle Bus en de Airport Express trein naar het vliegveld van Hong Kong gegaan. Op het vliegveld hebben we nog een Dim Sum Diner gegeten, een soort Tapas, maar dan Chinees. Het was natuurlijk ff gokken welke hapjes we lekker vinden, dus dat was een wisselend succes, zullen we maar zeggen. Eén van de hapjes leek wel erg veel op een klodder behangplaksel, maar ik vond het toch wel lekker. Valerie dus niet.
De vlucht naar Sydney verliep rustig en op tijd. We hadden plaatsen bij de uitgang, dus lekker de benen languit, dacht ik. Maar ja, dan zit je bij de keuken, zodat je toch steeds je benen moet intrekken als ze met die karretjes de keuken uit manoeuvreren . Toch hebben we nog wel wat geslapen, maar weer niet veel.
Donderdag 13 juli:
Op Sydney Airport stonden Lex en Mieke ons al op te wachten. Ze waren al om 5 uur ’s morgens uit Springwood vertrokken om ons op te halen, want ze dachten dat we om 7 uur aan zouden komen, maar dat was dus om 7.55 uur. Ze hadden dus nog wel een uurtje langer kunnen slapen. Vervolgens zijn we met de trein naar Springwood gereden, waar we om ca. 10 uur waren. Het was voor mij 26 jaar geleden dat ik hier ook was en het huis is niet echt veranderd. Wel rustiger geworden, want toen woonden er ook nog drie meiden. De kakatoes en de papagaaien zijn er ook nog steeds. Prachtig om te zien hoe ze op het terras eten komen halen.
Daarna met Lex een korte bushwalk door de “achtertuin” gemaakt. Dat was dus een klein uurtje lopen. Om twee uur kwamen Michelle en haar man Marc met de kinderen (Ceanne, Benjamin, Renee en Shane) op bezoek.
Omdat de komende dagen veel regen verwacht wordt (het afgelopen jaar heeft het hier bijna niet geregend, hebben wij weer………..) zijn we ’s middags gelijk naar de grootste attractie van de Blue Mountains, de Three Sisters gereden. Michelle + kids gingen met ons mee. Ook zijn we in in de Scenic Railway geweest, een heel steil treintje naar beneden, het dal in. Daarna weer met een kabelbaan terug. Erg leuk. Valerie kon haar ogen bijna niet meer open houden en kan zich weinig meer herinneren van de autorit naar de Three Sisters en terug.
’s Avonds zijn we om 9 uur naar bed gegaan en hebben we heerlijk geslapen. We slapen in de caravan, met een soort aanbouw daarvoor, naast het huis.
vrijdag 14 juli:
Redelijk uitgeslapen stonden we om 9 uur op. Na het ontbijt hebben we gesproken met Astrid en Maurice op Aruba. Ook zij vermaken zich daar erg goed. Nou, wij ook hoor!
Omdat Valerie toch wat weinig warme kleren bij zich heeft, zijn we daarna even het bruisende centrum van Springwood ingegaan om een warme fleece voor haar te kopen en om wat boodschappen te doen.
Om 1 uur kwam Marion ons ophalen met de kinderen (Kathrina, Michael, Joshua en Andrea). In de Nissan Patrol Jeep zijn we naar Glenbrook National Park gereden. Eerst naar een mooi uitzichtpunt gereden, waar we mooi over de Nepean River en over Penrith uitkeken. Daarna naar een grote picknickplaats, waar we onze eerste wilde kangaroos tegenkwamen. We zagen er zelfs twee die met elkaar aan het boksen waren. Fantastisch om te zien!! Ook zijn we nog naar een kleine grot met aboriginal schilderingen gegaan. Het waren wel primitieve schilderingen, alleen maar handen, vandaar dat het ook Red Hand Cave heette. Het weer viel vandaag nog mee.Wel bewolkt met een beetje motregen, maar geen echte regen. De avond hebben we rustig doorgebracht een DVD en een video van Australie bekeken.
Vrijdag 15 juli
Vandaag regende het. Geen pijpenstelen maar toch niet echt lekker weer. Dus besloten we maar om vandaag naar Sydney te gaan. Eigenlijk zouden we alleen zondag gaan, maar een dagje extra kan geen kwaad.Dus hebben we de trein van 8 uur uit Springwood genomen en waren we om 9.30 in Sydney. Het was ca. 14 graden en regen dus niet echt lekker weer. We zijn dus maar van shop naar shop gelopen. Valerie heeft nog wat spullen e.d. gekocht. Rond 12 uur werd het wat droger en zijn we naar de beroemde Sydney Harbourbridge gelopen. Wel leuk, maar de Rijnbrug bij Arnhem is niet veel kleiner. Het uitzicht op het Opera House en op de haven is wel erg mooi.Het waaide echter wel behoorlijk.Rond 2 uur zijn we naar het hoogste puntje van Sydney, Centerpoint gegaan. Een soort Euromast, maar dan aan de andere kant van de wereld. Bovenin zit een ronddraaiend restaurant waar we een heerlijke lunch met een heel mooi uitzicht hadden. De regen was inmiddels gestopt, en het uitzicht was redelijk goed.
Daarna was het alweer tijd op terug te gaan, want om 18.30 uur zouden we bij Marion en Peter gaan eten. Daar zitten we nu terwijl ik dit typ. We hebben net een heerlijk diner gehad, met een varkenspoot van 3kg welke helemaal op gegaan is!
Morgen gaan we weer naar Sydney. Dan droppen we onze bagage in een hotel dicht bij het vliegveld en gaan we met de veerboot van Sydney (Circular Quai) naar Manly.
Maandagochtend halen we dan de camper om 8 uur op en beginnen we aan onze reis naar het noorden, richting Tropen dus!. We hopen dat het dan ook wat beter en warmer weer wordt.
Onderweg zullen we proberen om regelmatig in een internetcafé verslag te doen, anders wordt het volgend weekeinde, als we bij Marsha zijn, om ons verslag te updaten.
Bye bye
Holy suffering cow is een uitspraak van Lex als hij weer eens iets doms (in zijn ogen dan) heeft gehoord……
Woensdag 12 juli:
Nadat we het vorige bericht schreven zijn we snel met een Shuttle Bus en de Airport Express trein naar het vliegveld van Hong Kong gegaan. Op het vliegveld hebben we nog een Dim Sum Diner gegeten, een soort Tapas, maar dan Chinees. Het was natuurlijk ff gokken welke hapjes we lekker vinden, dus dat was een wisselend succes, zullen we maar zeggen. Eén van de hapjes leek wel erg veel op een klodder behangplaksel, maar ik vond het toch wel lekker. Valerie dus niet.
De vlucht naar Sydney verliep rustig en op tijd. We hadden plaatsen bij de uitgang, dus lekker de benen languit, dacht ik. Maar ja, dan zit je bij de keuken, zodat je toch steeds je benen moet intrekken als ze met die karretjes de keuken uit manoeuvreren . Toch hebben we nog wel wat geslapen, maar weer niet veel.
Donderdag 13 juli:
Op Sydney Airport stonden Lex en Mieke ons al op te wachten. Ze waren al om 5 uur ’s morgens uit Springwood vertrokken om ons op te halen, want ze dachten dat we om 7 uur aan zouden komen, maar dat was dus om 7.55 uur. Ze hadden dus nog wel een uurtje langer kunnen slapen. Vervolgens zijn we met de trein naar Springwood gereden, waar we om ca. 10 uur waren. Het was voor mij 26 jaar geleden dat ik hier ook was en het huis is niet echt veranderd. Wel rustiger geworden, want toen woonden er ook nog drie meiden. De kakatoes en de papagaaien zijn er ook nog steeds. Prachtig om te zien hoe ze op het terras eten komen halen.
Daarna met Lex een korte bushwalk door de “achtertuin” gemaakt. Dat was dus een klein uurtje lopen. Om twee uur kwamen Michelle en haar man Marc met de kinderen (Ceanne, Benjamin, Renee en Shane) op bezoek.
Omdat de komende dagen veel regen verwacht wordt (het afgelopen jaar heeft het hier bijna niet geregend, hebben wij weer………..) zijn we ’s middags gelijk naar de grootste attractie van de Blue Mountains, de Three Sisters gereden. Michelle + kids gingen met ons mee. Ook zijn we in in de Scenic Railway geweest, een heel steil treintje naar beneden, het dal in. Daarna weer met een kabelbaan terug. Erg leuk. Valerie kon haar ogen bijna niet meer open houden en kan zich weinig meer herinneren van de autorit naar de Three Sisters en terug.
’s Avonds zijn we om 9 uur naar bed gegaan en hebben we heerlijk geslapen. We slapen in de caravan, met een soort aanbouw daarvoor, naast het huis.
vrijdag 14 juli:
Redelijk uitgeslapen stonden we om 9 uur op. Na het ontbijt hebben we gesproken met Astrid en Maurice op Aruba. Ook zij vermaken zich daar erg goed. Nou, wij ook hoor!
Omdat Valerie toch wat weinig warme kleren bij zich heeft, zijn we daarna even het bruisende centrum van Springwood ingegaan om een warme fleece voor haar te kopen en om wat boodschappen te doen.
Om 1 uur kwam Marion ons ophalen met de kinderen (Kathrina, Michael, Joshua en Andrea). In de Nissan Patrol Jeep zijn we naar Glenbrook National Park gereden. Eerst naar een mooi uitzichtpunt gereden, waar we mooi over de Nepean River en over Penrith uitkeken. Daarna naar een grote picknickplaats, waar we onze eerste wilde kangaroos tegenkwamen. We zagen er zelfs twee die met elkaar aan het boksen waren. Fantastisch om te zien!! Ook zijn we nog naar een kleine grot met aboriginal schilderingen gegaan. Het waren wel primitieve schilderingen, alleen maar handen, vandaar dat het ook Red Hand Cave heette. Het weer viel vandaag nog mee.Wel bewolkt met een beetje motregen, maar geen echte regen. De avond hebben we rustig doorgebracht een DVD en een video van Australie bekeken.
Vrijdag 15 juli
Vandaag regende het. Geen pijpenstelen maar toch niet echt lekker weer. Dus besloten we maar om vandaag naar Sydney te gaan. Eigenlijk zouden we alleen zondag gaan, maar een dagje extra kan geen kwaad.Dus hebben we de trein van 8 uur uit Springwood genomen en waren we om 9.30 in Sydney. Het was ca. 14 graden en regen dus niet echt lekker weer. We zijn dus maar van shop naar shop gelopen. Valerie heeft nog wat spullen e.d. gekocht. Rond 12 uur werd het wat droger en zijn we naar de beroemde Sydney Harbourbridge gelopen. Wel leuk, maar de Rijnbrug bij Arnhem is niet veel kleiner. Het uitzicht op het Opera House en op de haven is wel erg mooi.Het waaide echter wel behoorlijk.Rond 2 uur zijn we naar het hoogste puntje van Sydney, Centerpoint gegaan. Een soort Euromast, maar dan aan de andere kant van de wereld. Bovenin zit een ronddraaiend restaurant waar we een heerlijke lunch met een heel mooi uitzicht hadden. De regen was inmiddels gestopt, en het uitzicht was redelijk goed.
Daarna was het alweer tijd op terug te gaan, want om 18.30 uur zouden we bij Marion en Peter gaan eten. Daar zitten we nu terwijl ik dit typ. We hebben net een heerlijk diner gehad, met een varkenspoot van 3kg welke helemaal op gegaan is!
Morgen gaan we weer naar Sydney. Dan droppen we onze bagage in een hotel dicht bij het vliegveld en gaan we met de veerboot van Sydney (Circular Quai) naar Manly.
Maandagochtend halen we dan de camper om 8 uur op en beginnen we aan onze reis naar het noorden, richting Tropen dus!. We hopen dat het dan ook wat beter en warmer weer wordt.
Onderweg zullen we proberen om regelmatig in een internetcafé verslag te doen, anders wordt het volgend weekeinde, als we bij Marsha zijn, om ons verslag te updaten.
Bye bye
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
